ไปก็ไปกินก่อนอันดับแรก กินเสร็จปุ๊ปก็เข้ามหาลัย นักศึกษา น่ากินทั้งน้านน

เวลาประมาณ 15.30 น. เข้าโรงยิมไปจองที่นั่ง ดีที่มุกมีลุงทำงานในมหาลัย รู้จักเค้าไปหมด ลุงวิ่งมาบอกว่าโฟร์มดมา
แล้ว ไอ้เราดีใจทำไรไม่ถูก พาเข้าในห้อง กักตัวไว้ ไม่มีใครรู้ว่าโฟร์มดมาแล้ว รู้แต่สต๊าฟและพนักงาน
เดินเข้าไป

ได้ใกล้ชิดสุดๆ ดีใจโคตร ถ่ายรูป ขอลายเซ็น ดูป้าเหนื่อยๆทำงานทุกวัน แต่สงสารมดเจ็บคอ ขี้อ้อนจริงๆดูจากสีหน้า
มุกก็เดินออกมาจากห้อง มีคนมาถามด้วย ว่าหนูมากับโฟร์รึป่าว มุกก็งงอะดิ หาว่าแม่เป็นผู้จัดการโฟร์มดตลกๆจริงๆ
คงใส่เสื้อโฟร์แฟนไปด้วย แอบเห็นป้านั่งดูปังคุง หัวเราะ คิกคักๆ ก่อนป้าจะขึ้นร้องเพลง แอบจ๊กข้าวเหนียว ส้มตำ
กราฟ แบล๊ควานิลา จ๊กข้าวเหนียวไก่ ภาพที่หาดูยากมากๆ

โฟร์มดเข้าในโรงยิม เสียงกรี๊ดเฮค่ะ สุดๆ ร้อง 5เพลงเอง เสียงใสๆ เพลงแรก เด็กมีปัญหา เพลง2 เลิฟๆนี่เด็ด
โฟร์มดเชิญ กรเทยลงมาเต้นกะโฟร์มด แอบอิจฉา โฟร์มดจับมือลงมา เต้นได้ใจมากๆ(กระเทย) มีเต้าดึงดั๋งๆหุหุ
จบเพลงก็ แจกเสื้อให้กระเทย เพลง3ไม่เจ็บไม่ถามร้องตามกัน เพลง4 ปู เนโกะ ป้าเต้นเด็กสุดๆ มีมาสคอสมาเต้น
ด้วย เพลงสุดท้าย หายใจเป็นเธอ ป้าโฟร์เดินมาทั้ง4มุมของเวที มาร้องใกล้ๆ แล้วก็โยนเสื้อ มุกก็ตัวสั้นเหลือเกิน
ยืดเต็มที่ มองไม่ค่อยเห็นยังดีที่มีบันไดได้เชิดหน้าดูเข้าหน่อย โฟร์มดบอกลา เด็กรีบออกจากยิม แห่มาดูโฟร์มด
ขึ้นรถตู้กลับ เด็กเยอะมากๆ

มุกอะจิ หลังจากออกจากมหาลัย ไปกินข้าว ข้าวเที่ยงก็ไม่ได้กิน ร้อนก็ร้อน กว่าจะกลับนครศรีปาเข้าไป
เกือบ 01.00น. มาหน้าโทรมมากมาย เฮ้อออ แต่คุ้มมากๆของป้าดีจริงๆ

รูปเด๋วลงให้นะ