โดย iceice159 » อังคาร ต.ค. 25, 2005 3:38 pm
หลอกตัวเอง ก็นาน มามากพอ
หยุดเถิดหนอ ความรัก ไม่สมหวัง
ก็มันแย่ ไม่มีดี มิจริง
รักยืนยั่ง ได้แค่ฝัง กลางทะเล
หลอกว่ารัก ใครเค้า เราหรือผิด
ที่ใจคิด ปิดเขา เราหักเห
พะวงหน้า พะวงหลัง ใจเกเร
ทรุดโซเซ เศร้าสร้อย สุดแสบทรวง
คนรอบข้าง มากมิตร ให้คิดรัก
กลับใจปัก รักเธอ สุดแหนหวง
เธอเอาใจ ความหวัง ไปทั้งดวง
สุดท้ายลวง หลอกตัวเอง แสนเจ็บใจ
จะรักใคร คนไหน ก็รักหลอก
จะปอกลอก ตัวเอง ไปถึงไหน
ยอมรับซะ รับมัน ว่าหวั่นใจ
ไม่มีใคร แทนที่เธอ เสมอมา
ที่ผ่านไป ใจจิต ว่าคิดรัก
แท้ที่พัก หัวใจ ให้หรรษา
ตายังเห็น เธอเด่น เป็นราคา
สวยงามหน้า งามใคร จนใจกลัว
แต่ตอนนี้ ถึงแล้ว ณ จุดจบ
ทั้ง3ภพ แกล้งกลั่น ให้ปั่นหัว
รู้แล้วรัก เป็นอย่างไร ไม่ไกลตัว
แม้ดีชั่ว ก็คือรัก ทุกเวลา
ขอโทษที เวลา ที่ผ่านผัน
และคืนวัน แสนดี ไม่มีหา
ชั้นแค่คน คนนึง ซึ่งธรรมดา
มิอาจพา เธอไปยอด ให้ปลอดภัย
ใกล้แล้วนะ เวลา จะร่ำจาก
น้ำตาพราก เอ่อล้น ไม่สงสัย
น้ำตารัก น้ำตาจาก รักอาลัย
ลาก่อนไป ลาก่อนใจ นิรันดร
มาเห็นค่า ราคา ตอนลาเขา
พลาดไปเรา ก็รักเขา ขนาดไหน
คิดไปแล้ว ผิดนี่ ที่หัวใจ
ทำผิดไป ยังรักไหม นะคนดี
ก็ยังรัก รักเธอ เสมอไป
ต่อมีใคร คนไหน ไม่จากหนี
ด้วยใจรัก รักเธอ มานานปี
จบกันที วันนี้ ต้องจากลา
จะจากกัน ปากมัน ก็อยากบอก
ยังรักหรอก ตาหวาน สุดยากหา
แต่มันเพียง แค่ฝัน ในจันทรา
ถึงเวลา คนไร้ค่า ต้องลาจันทร์
ในนิมิต คิดถึง แต่หน้าเธอ
ยังฝันเพ้อ ถึงเธอ ให้หวั่นไหว
โอ้ใจจ๋า แล้วจะว่า ไปรักใคร
ในเมื่อใจ ยังรักใคร ไม่ได้เลย
