โดย PO » จันทร์ ต.ค. 27, 2008 9:45 pm
[color=red][b]ไม่ว่าจะมีปัญหาใดๆ กับชีวิต
เชื่อเถอะ....ไม่นาน.....
เราจะผ่านมันไปได้......ด้วยดี
มีฤดูหนึ่งมันช่างยาวนาน ยังไม่แปรเปลี่ยน
เป็นฤดูกาล ที่เฝ้ารังควาญ มันช่างผิดเพี้ยน
ฝนตั้งเค้าอีกแล้ว เมฆหมอกไม่แคล้วครบคลุมครึ้มไป
ฉันจะหลบได้ที่ไหน ตั้งแต่เธอนั้นเดินจากไป
เหมือนถูกบังคับให้เปียกตลอดมา (^_^)
ต้องติดอยู่ในฤดูอกหัก ตกอยู่ในห้วงความรักที่มันเลวร้าย ต้องอยู่ท่ามกลางสายลมของความหนาวใจ
และเปียกปอนไปทั้งใจด้วยหยดน้ำตา
หยดน้ำตาหนึ่ง หล่นร่วงโปรปราย นองท่วมหัวใจ
ความเศร้าลำพัง ยังเฝ้าคอยเติม จนเริ่มไม่ไหว
อีกนานไหมที่ใจจะผ่านมันไป อีกนานไหมที่เป็นอย่างนี้
""และเมื่อมันผ่านไป เราก็จะพบกับสิ่งที่ดีกว่า""
ปฏิเสธหัวใจอย่างไร ฉันทำไม่เป็น
เพียงแค่เห็นเธอ เข้ามาทักทาย
เหมือนได้เห็นความฝันที่กลับกลายเป็นความจริง
หัวใจที่ไม่เคยมีรัก กลับอยู่ไม่เป็นจังหวะ
เพียงแค่เธอส่งยิ้มมา ไม่กล้าเปิดเผยใจ
กลัวเธอจะรู้ว่า คนที่ยืนอยู่ตรงนี้
แอบหลงรักเธออยู่ แต่เธอคงดูไม่ออก
ซ่อนความรักไม่กล้าบอก กลัวเธอจะเปลี่ยนไป
ห้ามใจยังไงให้ไหว เมื่อเธอน่ารักเกินกว่าใคร
ปฏิเสธอย่างไร เมื่อรักเธอจนไม่อาจจะถอนตัว
แล้วเป็นเพราะอะไร เธอนั้นยิ่งมาใกล้
หรือเธอรู้ ว่าฉันคิดยังไง
ล้อเล่นอย่างนี้ รู้ไหมฉันหวั่นไหว
พอแค่นี้ก่อนได้ไหม
หัวใจที่ไม่เคยมีรัก กลับอยู่ไม่เป็นจังหวะ
เพียงแค่เธอส่งยิ้มมา ไม่กล้าเปิดเผยใจ
กลัวเธอจะรู้ว่า คนที่ยืนอยู่ตรงนี้
แอบหลงรักเธออยู่ แต่เธอคงดูไม่ออก
ซ่อนความรักไม่กล้าบอก กลัวเธอจะเปลี่ยนไป
ห้ามใจยังไงให้ไหว เมื่อเธอน่ารักเกินกว่าใคร
ปฏิเสธอย่างไร เมื่อรักเธอจนไม่อาจจะถอนตัว
แอบหลงรักเธออยู่ แต่เธอคงดูไม่ออก
ซ่อนความรักไม่กล้าบอก กลัวเธอจะเปลี่ยนไป
ห้ามใจยังไงให้ไหว เมื่อเธอน่ารักเกินกว่าใคร
ปฏิเสธอย่างไร เมื่อรักเธอจนไม่อาจจะถอนตัว
ปฏิเสธไม่ไหว วันนี้ฉันจะบอกเธอให้รู้ตัว[/b][/color]
ti,sikmlloss.ni9ekm,nzjhsls0d,.dmbxi9wkmxbn
<center> 
