กาญจนาคพันธุ์เล่าถึงเรื่องนี้ว่า ชาวยุโรปที่เรียกกันว่า ฝรั่ง นั้น ชาวอาหรับเป็นผู้ที่เรียกก่อนโดยมาจากคำ แฟรงก์ (Frank) ซึ่งเป็นชาวยุโรปโบราณ ต่อมาคำนี้ก็แพร่หลายไปในหมู่แขกกลุ่มต่าง ๆ และออกเสียงเพี้ยนไปต่าง ๆ นานา มีทั้ง ฟิริงคี พะรังคี ฟะรังคี ฟะระหังคี ฝิรังคี ฯลฯ
ส่วนไทยนั้น มีหลักฐานว่า เราเรียกชาวยุโรปว่า ฝารัง" ในสมัยพระเจ้าทรงธรรม (ฟังจากแขกซึ่งเรียกกันเพี้ยนอยู่แล้วมาอีกทอดหนึ่ง) ล่วงมาในสมัยสมเด็จพระนารายณ์ เราติดต่อกับ Francaise ในการออกเสียงตามปกติ อักษรตัวหน้าออกเสียงเป็น ฟ แต่อาจจะเป็นเพราะเรามีคำว่า ฝารัง ใช้มาแล้ว จึงเรียก Francaise ว่า ฝรั่งเสด และเรียกประเทศว่า ฝรังษ เมื่อเกิดคำ ๒ คำนี้แล้ว คำว่า ฝารัง คงจะเลือนหายไป มีคำว่า ฝรัง แทน การออกเสียงคำนี้จะไม่เพราะหรือพูดลำบากอย่างไรไม่ทราบ เลยออกเสียงลดลงมา และเมื่อเขียนก็ใส่ไม้เอกเข้าให้ได้กับเสียง จึงกลายเป็น ฝรั่ง
ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม / สำนักพิมพ์สารคดี
ที่มา
www.sanook.com