นานมาแล้วชั้นเคยถูกจับให้ไปเล่นเกม ๆ นึงแบบที่ฉันไม่เต็มใจ
แต่พอเล่นไปแล้วก็ประทับใจมากเลยทีเดียว
มันเป็นเกมส์เกี่ยวกับความรัก...
...มีคนตั้งขึ้นมาว่า จะมีสะพานไม้เล็กๆ อยู่
ให้เดินไปจนถึงโดยที่หลับตา
ถ้าใครสามารถเดินไปถึงได้โดยไม่ตกลงมา
คุณและคู่รักของคุณจะเป็นเนื้อคู่กันตลอดไป...
ทุกคนจึงพยายามเดินแล้วหลายรอบ แต่ก็ตกลงมาทุกที
บางคนถึงกับคิดว่าฉันคงไม่มีเนื้อคู่แล้วล่ะสิ
จนมีคน ๆ นึงเดินไปถึง และไม่ตกลงมา
ทุกคนก็ถามว่าเดินยังไงหละถึงไม่ตก..
พอคน ๆ นั้นตอบทุกคนก็เงียบไปเลย
เค้าบอกว่า "ฉันแอบลืมตาเดินไง"
"ลองคิดดู..."
เพื่อความรัก ทุกคนยอมหลับตา
และยอมปฏิเสธสิ่งต่าง ๆ ที่ทุกคนผ่านมัน
โดยไม่มองอะไรเลย..เค้าสั่งให้หลับตาเดินก็ยอม
แล้วมันจะไปถึงได้อย่างไร
ในเมื่อตาเรามองไม่เห็นทาง...
เวลามีความรักลองเปิดตามองให้ไกล...
อย่าปล่อยให้ความรักทำให้ตาบอด...
..
..
ถึงแม้ลืมตาเดินแล้วยังตกลงมาอีก
ก็คงไม่เจ็บเท่าตกลงมาเพราะหลับตาเดิน..
เพราะเราจะรู้ว่าต้องตกท่าไหนจึงจะเจ็บน้อยที่สุด