โฟร์ แฟนคลับ

คือที่บ้านอยากให้ไปสอบเตรียมทหารอ่ะครับบ แบบว่าไม่ชอบก็ไม่ใช่ ชอบก็ไม่ใช่

แต่ทุกทีที่พูดเรื่องนี้ผมจะอืดอัดมากๆๆๆๆๆ ถึงกับเครียดเลยที่เดียว

แต่ก็ตัดสินใจไม่ถูกซักที แทบเปนบ้าเลยครับบบบบ

ถามตัวเองว่าชอบไหม ใจมันก็บอกว่ามัน ไม่ใช่ตัวเราน่ะ ......

แต่พอคุยกับครอบครัว ครอบครัวก็บอกว่า ทุกคนทำอะไรก็ต้องฝืนตัวเองกันทั้งนั้น

นัยเลยบอกไปว่า งั้นทำตามที่เราชอบ จะดีกว่าไหม

ก็ได้คำตอบมาว่า แล้วงานที่เราชอบ เราจะได้ทำไหม .......... เพื่ออนาคตน่ะ

ผมก็เลยไม่รู้จะพูดยังไงดี เฮ้อออออออออ แต่มันก็สร้างความเครียดให้ผมมากๆๆๆๆๆๆ

ผมเลยอยากถามว่า จะไปสอบดีไหม แต่ถ้าถามผมว่าอยากสอบไหมม บอกเลยว่า ไม่อยากครับบ

แต่ที่บ้านอยากให้สอบมากๆๆๆๆๆๆๆ เศร้า......

อืมมม

แล้วนัยอยากเปนอารัยล่ะคะ
ที่จิงง เราลองไปสอบดูก้ได้นะ ถ้าได้ก้ถือซะว่าเราเก่ง ฮ่าฮ่า


ถ้าไม่ได้ก้ถือว่าโชคดีของเรา
ครอบครัวจาได้รู้ไปเลยว่าถ้าเราสอบไม่ได้แล้วจะทำยังไงได้ล๊า


อิอิ
แต่ก้แล้วแต่ความคิดของแต่ละคนอีกอ่ะจ้าถ้านัยไม่อยากสอบ


ก้อธิบายว่าเราไม่อยากเปนทหาร
ก้..ขึ้นอยู่กับนัยแล้วแหละจ้า

โชคดีน๊า

^________________^"

วิธีเดียวเลยครับ
คือเปิดใจคุยกับครอบครัวซะ

เหมือนพี่ที่เคยถูกบังคับให้เลือกคณะที่ไม่ชอบตอนENT
แต่ก็คุยกะพ่อแม่ ค่อยๆคุย อย่าใช้อารมณ์

ค่อยๆบอกเหตุผลที่เราไม่อยากเรียน
เพราะคนที่เรียนอีก3-4ปีคือตัวเรา ไม่ใช่พ่อแม่

ค่อยๆคุยนะ เด่วทะเลาะกันเปล่า
เอาใจช่วยนะ

แล้วจะทำยังงายอ่า

ชีวิตเป็นของเรานะ

เราเป็นตัวกำหนดว่าจะต้อง

ดำเนินไปอย่างไร

ค่อยๆคุยกันนะ

สู้ๆ ^^

อื้ม...
เราว่าทำตามที่ตัวเองอยากทำดีกว่านะ

จะได้ไม่ต้องฝืนจัยตัวเองไง

แร้วก้คุยกะครอบครัว

ว่าอยากจะทำอะรัยเพื่ออนาคตของตัวเอง

อย่าเครียดมากนะ
เด๋วแก่เร็ว...อิอิ

ถ้าตัวเราไม่ชอบ ก้ออย่างฝืนเลย

ชีวิตจะได้มีความสุข

ทำสิ่งที่เป็นตัวเราดีสุดค่ะ ทบทวนให้ดีดี ว่าอยากเป็นอะไร แล้วก็ค่อยคุยกับที่บ้าน ใช้เหตุผลบอกเค้า

สู้สู้นะคะ
ชีวิตเราลิขิตเอง ~

ใช่ๆ ค่ะ ตั้งใจทำในสิ่งที่เราชอบ ในสิ่งที่เรารักจะดีกว่า
การทพสิ่งที่เราถูบังคับ หรือถูกให้กระทำ

ยังไงก้อย่าไปซีเรียสมากเกินนะค่ะพี่นัย
พยายามคุยกะครอบครัว ใหม่นะค่ะ

หรือก้ลองสอบ ๆ ไปดู เผื่อฝึกพื้นฐานดูค่ะ
ยังไงก้จะพยายามใจช่วย
สู้ๆ นะค่ะพี่นัยน้อย

เลือกในสิ่งที่เราอยากทำจ๊ะ

เพราะคนที่ตัดสินใจก็คือ ตัวเรา

ต้องถามก่อนว่า ตัวเรา เอง ชอบไหม ถ้าไม่ก็บอก

พ่อแม่ ท่านไป ว่า ไม่ชอบ

เราต้องพูดกับท่านโดยมีเหตุผล

เหตุที่เราไม่ชอบคืออะไรก็บอกพ่อแม่ไป

เดี๋ยวท่านก็เข้าใจเอง ลองคุยกับพ่อแม่ดูอีกที

พูดให้ท่านเข้าใจ ^___^

แน่นอนล่ะที่เราจะรู้สึกอึดอัด นั่นเพราะเราไม่ชอบถูกบังคับให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้
คนเรามีสิ่งที่อยากทำ กับสิ่งที่ต้องทำ
แต่เราไม่ใช่พระเจ้า เพราะฉะนั้นเราไม่สามารถกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองได้ทุกเรื่อง

ลองถามตัวเราเองดูนะครับ ว่าเราวางแผนให้กับตัวเองไว้ว่าอย่างไร
อนาคตข้างหน้า อีก 1 ปี อีก 5 ปี อีก 10 ปี เราจะเป็นอย่างไร
ถ้ายังไม่มีคำตอบ รีบวางแผนแล้วเดินไปสู่ฝันได้แล้วนะครับ
การที่ถูกบอกให้ทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ นั่นแสดงถึงว่า เวลาสำหรับค้นหาคำตอบของเราหมดลงแล้ว
เพราะเรายังไม่ได้วางแผนอนาคต และแสดงเจตนาที่แน่วแน่ว่าเราต้องการสิ่งนั้นให้ท่านเห็น
ตอนนี้ก็คิดซะว่าเป็นช่วงต่อเวลา รีบค้นหาตัวเอง และทำในสิ่งที่เหมาะ ที่เราอยากเป็นก่อน
ถ้าเรายังไม่รู้ว่าเราอยากเป็นอะไร อาจจะบอกท่านไปว่า เรายังไม่รู้ตัวเองเลยว่าอะไรเหมาะสมที่สุด
ไม่แน่ว่า ถ้าไปสอบทหารได้จริงๆ อาจจะเรียนไม่จบก็ได้นะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจะไม่แย่ไปใหญ่เหรอ
แต่ถ้าเรารู้แล้วว่าเราต้องการเป็นอะไรก็บอกท่านไปตรงๆ เลยครับ ว่าเรามุ่งมั่นที่จะเป็นอย่างนั้น

การเป็นข้าราชการทหารตำรวจก็ไม่เรื่องเสียหายนะครับ
เราอาจไม่ชอบเพราะเราไม่รู้ว่าเข้าไปแล้วจะเป็นอย่างไร
พี่เองก็มีพี่ชายที่เคยถูกพ่อบังคับให้สอบเตรียมฯ เหมือนกัน
เขาไม่อยากสอบ เพราะกลัวว่าถ้าสอบแล้วจะสอบติด
เพราะอุดมการณ์ที่ว่าทำอะไรต้องทำจริงจัง ไม่ใช่ทำเล่นๆ ละเขาก็สอบติดจริงๆ
ทุกวันนี้พี่ได้คุยกับเขา เขาบอกว่าเขาได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง ที่ไม่สามารถหาได้จากมหาวิทยาลัย
และสุดท้ายตอนนี้ก็เป็นข้าราชการทหารที่ดี มีคนนับหน้าถือตา มีอะไรหลายๆ อย่างแบบที่พี่เองก็ไม่มี
พี่ชายเขากลับมากราบขอบคุณคุณพ่อที่ชี้นำให้เขาได้มีอนาคตแบบนี้

คำว่า 'ยอมแพ้' กับ 'เปลี่ยนแปลง' ไม่เหมือนกันหรอกนะครับ
การยอมแพ้ คือ การล้มเลิกความตั้งใจ แต่การเปลี่ยนแปลง คือ การเริ่มต้นทำสิ่งใหม่
เมื่อเราโตขึ้น ความฝันของเราอาจเปลี่ยนใช่มั้ย มันไม่ใช่การยอมแพ้หรอก

ถึงตอนนี้จะยอมแพ้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะยอมแพ้ตลอดไปนี่นา
รีบค้นหาสิ่งที่ตัวเองต้องการครับ แล้วก็คิดว่าเราจะเดินไปถึงจุดนั้นได้อย่างไร
นั่นแหละ เราจะสนุก และมีความสุขไปกับการเรียน ไปกับการเดินไปหาฝัน
สู้ๆ ครับ เอาใจช่วย ... ไม่อยากโดนบังคับ ก็รีบคิดนะ ทำให้ท่านเห็น ทำให้ท่านมั่นใจครับ

::

ขอบคุนทุกๆคนน่ะครับบ คงเป็นเพราะมันเร็วเกินไป ทำให้ผมยังไม่พร้อง เพราะเหลือเวลาอีกแค่ 2 อาทิตย์ก็ต้องไปสอบ เวลาติวน้อยกว่าคนอื่นมากๆครับบ ทำให้ผมคิดว่า ปีหน้าค่อยไปสอบจะดีกว่าไหม แต่แบบอีกอย่างก็เสียดายเงินที่ครอบครัวได้ทุ่มเทไปเพื่อการติวของเรา เปนเงินจำนวนหนึ่ง ที่มาก มากพอค่าเทอมผมถึง 2 เทอม และเยอะมาก สำหรับครอบครัวของเรา

อีกใจหนึ่งก็เหนใจครอบครัวน่ะ ก็รู้ว่าเค้าอยากให้เราได้ดีในเมื่อเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยต้องทำใจ ตอนนี้เปนห่วงอย่างเดียวครับ กลัวสอบไม่ติดครับ เครียดอีกแล้ว

และแล้ว ก้อได้ บทสรุป ดี นะ.....

ดีจัยด้วยจ้า

ทางบ้านเค้าก็คงอยากให้นับโตไปแล้วมีการงานที่มั่นคงอ่ะ

นู๋มุกน้อย เขียน:ชีวิตเป็นของเรานะ

เราเป็นตัวกำหนดว่าจะต้อง

ดำเนินไปอย่างไร

ค่อยๆคุยกันนะ

สู้ๆ ^^

เห็นด้วยกะมุกเลยอ่านัย
ยังไงเป็นกำลังใจให้นะจ๊า
สู้ต่อไป ๆ