ขอมอบให้ Four Fan ^^

รถบรรทุก รักกก.......
>
>รถบรรทุกคันนี้ ขับมานานมาก เวลาผ่านไป ความคิดถึง

>>ก็มากขึ้นตามลำดับ........มากขึ้น..มากขึ้น และมากขึ้น
>จนเต็มคันรถ..........เลยหลังคาหน้ารถออกมา........
>
>ถึงแม้หนทางจะยาวไกล ฝนจะตก ฟ้าจะร้องหนัก
>ถึงจะหนัก....... แต่เจ้าของไม่เคยเลย.......
>...ที่จะปล่อยให้ความคิดถึง
>ร่วงหล่นเลยสักความคิดถึง...จนรถบรรทุกคันนี้
>ได้มาเจออุโมงค์ ใหญ่ แต่เพดานต่ำ ......แค่ผ่านอุโมงค์
>
>เจ้าของรถ ก็จะได้ไปส่งเอาความคิดถึง อันมหาศาลให้กับ
>เธอคนนั้น....
>แต่อุโมงค์มันต่ำ....ต่ำกว่ากองแห่งความคิดถึง เพียง 1 นิ้ว
>
>แค่หยิบเอาเศษเสี้ยว ความคิดถึงนั้น.......ออกไป สัก 1 นิ้ว
>เจ้าของรถก็จะได้เจอเธอคนนั้นดังใจหมาย.......แต่เขาไม่ยอม
>
>
>
>
>ไม่ยอมแม้แต่ จะเอาความคิดถึงออกไปสักนิดเดียว
>เพราะเขารู้ดีว่า มันมีค่ามากแค่ไหน............
>
>หนทางอีกแค่ ระยะทางอุโมงค์......300 เมตร.....
>แต่เขากลับไปไม่ได้...เขาจะทำยังไง...... จะขน 2 รอบหรือ
>แล้วมันหล่นไประหว่างทางหรือไม่ เพื่อน ๆ
>ข่วยคิดหน่อยดิ........
>ช่วยเขาเอาความคิดถึงไปให้แด่เธอ
>อันเป็นที่รัก...........โดยไม่เอากองแห่งความคิดถึงออกไป
>........
>
>
>เฉลย อยู่ข้างล่างน้า....
>
>
>
>
>
>
>
>เขาคนนั้นได้ตัดสินใจที่จะปล่อยยางของรถลงล้อละ 1 นิ้ว
>ถึงแม้ว่าจะวิ่งช้าลง......
>ทำให้ถึงที่หมายช้าขึ้น.......
>แต่ความมั่นคง...........ที่มีจุดหมายปลายทาง......ถึงแม้ว่า
>
>จะใช้เวลานาน....เขาก็พร้อมที่จะเผชิญ......ที่จะรอ
>จนกว่า เจอเธอ.......ดีกว่าที่จะทิ้งความคิดถึงที่มีต่อ
>เธอคนนั้นออกไป..ออกไป
>แม้แต่.........เสี้ยวหนึ่งก็ตาม...