Thealeksel เขียน:ฮ่าๆๆ ในที่สุดเราก้อได้เจอโฟร์มดตัวเปงๆซักทีครับ ชาวโฟร์แฟนทุกคน
หลังจากที่พลาดมาตั้งสองครั้งสองครา

พูดแล้วยังเจ็บใจมะหายเลยยย~~ อ่าาา เริ่มกันเลยดีก่า เสียเวลาๆ
ก้อเมื่อคืนวันจันทร์ที่ผ่านมาไปเที่ยวงานไหมอ่ะครับ โฟร์มดกะเกียร์ไนท์มาสองวง จาพลาดได้เช่นไร เหอๆๆ
ก้อไปด้านหลังเวทีตอนเกือบสี่ทุ่ม เจอรถตู้อยู่สองคัน กะ รถยนต์ซีอาวีอีกหนึ่งคัน ในใจคิดไว้เลย รถตู้คันหนึ่งต้องของโฟร์มด อีกคันเปงของเกียร์ไนท์แน่นอน ซีอาวีปล่อยไป พ้มมะสน
ตาเราก้อเลยไปจดจ่ออยู่ที่รถตู้คันใดคันหนึ่ง หวังจาได้เหงโฟร์มดตัวเปงๆ ( มองห่างๆหน่อยอ่ะ เข้าไปใกล้ๆมากมะได้ ) แต่ในรถดันมีม่านบังอยู่ ก้อเลยมองมะเหง
แต่สุดท้ายขณะที่เรากำลังจดจ่ออยู่กับรถตู้สองคันนั้น ก้อมีคนลงมาจากรถซีอาวีที่เราตัดหางปล่อยวัดไป ทันใดนั้นเราเปงต้องอ้าปากค้าง ( ในใจ )

ทันที ขาน้องมดโผล่มาข้างหนึ่งแว้ววววววววว

ต่อมาก้อทั้งตัวเลยครับพ่อแม่พี่น้อง ( น่าร๊ากโคตรรรรรรรร )

พร้อมกับสาวน้อยอีกหนึ่งคนที่ตามมาติดๆ โฟร์~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ( จ๊ากกกกกกก-------------- ) ตัวเล็กๆน่ารักมั่กส์ๆๆๆๆๆๆๆเลยยยยย ( บอกว่าตัวเล็กเนี่ย คงมะว่ากานน่ะ

)
เท่านั้นล่ะ แกมีเท้าไว้ทำไม วิ่งเข้าไปเลยไอ้น้อง ยกกล้องขึ้นมา ถ่ายรูปๆๆ ชัดบ้าง มะชัดบ้าง ปล่อยมานไป ค่อยคิดทีหลัง ตอนนี้กระพ้มใส่อย่างเดียว แล้วกะว่าจะของถ่ายรูปคู่แล้วก้อของลายเซ็นด้วยอ่ะ แต่ สห. ที่อยู่ในนั้นบอกว่าเด่วเล่งคอนฯเส็ดก่อนค่อยมาขอ ก้อเลยให้โฟร์กะมดเสด็จขึ้นเวทีก่อน แฟนๆรอดูกันเต็มล่ะ
ต่อมาโฟร์กะมดก้อขึ้นเวทีไป เราก้อตามขึ้นดิครับ

อยู่ทำไย ไปนั่งถ่ายรูปอยู่ข้างๆเวที แต่เสียดายมั่ก ๆ กล้องดันซูมได้มะไกลเท่าไหร่ แถมยังมีสปอร์ไลท์เยอะไปหน่อย ถ่ายบ้างรูปนี้เหงแต่แสงสปอร์ไลท์เต็มๆเลย

เลยแก้ปัญหาโดยการย้ายมุมถ่ายครับ กระโดดลงจากเวทีมาถ่ายข้างล่างแทนเลยครับทีนี้

จังหวะนี้โหดโคตร มือหนึ่งถือกล้องดิจิตอจ อีกข้างถือ เอนเจ็ดศูนย์ของเพื่อน ( เพื่อนเข้ามามะได้เลยฝากถ่าย ) ถ้าจำมะผิดเล่งไปทั้งหมดประมาณเจ็ดเพลง ก้อมี เลิฟเลิฟ สั่น เด็กวุ่นวาย ตามหาคนตามใจ เปลี่ยนกันไหม บีบน้ำตา ปิดท้ายด้วย หายใจเปงเทอ ( ไล่ถูกป่าวมะรุ้น่ะ จำมะค่อยได้ )
พอโฟร์กะมดเล่งคอนเส็ด ก้อขึ้นรถกลับไปพักเลยครับ เกียร์ไนท์เล่นต่อทันที จังหวะนี้อดขอถ่ายรูปคู่เลยครับ เสียดายมั่กๆ คือการ์ด มานเยอะอ่ะครับงานนนี้ ก้อเลย..... อด ? ซิกๆๆๆๆ อุตสาห์มีโอกาสทั้งทีแต่คว้ามะถึง แง่ว ! ช่วงนี้อยู่ในอาการทำใจอย่างแรงครับพ้ม
มาต่อกันนิดหน่อย พอเกียร์ไนท์มา เท่านั้นล่ะครับ เม็ดดินทั้งหลายที่นอนแอ๋งแม๊งอยู่ก้อพร้อมใจกันติดปีกลอยขึ้นฟ้ากันเปงแสนๆ ฝุ่นทั้งงานครับจังหวะนี้ ดีครับที่มีผ้าเอาไปปิดจมูกด้วย มะงั้นมีหวังได้จามติดต่อจนได้ลง กินเนตบุ๊คแน่ๆ
ไงก้อขอจบการเล่าบรรยากาศภายในงานเพียงเท่านี้ครับพ้ม
ส่วนรูปภาพจามาลงให้แน่นอนครับ

แต่ตอนนี้ขอเวลาแปปหนึ่ง
Ps. ประโยคไหนที่พิมพ์ไปแล้วมะถูกใจผู้อ่าน ก้อขอโทษ ด้วยกันน่ะครับ