ขอขอบคุณพี่ๆน้องๆเช่นเคยสำหรับคำติชมในบทกลอนที่ผ่านๆมาครับ
สำหรับใครที่พลาดในบทกลอนที่ผ่านๆมา เชิญคลิกที่ลิ้งค์ครับ
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=1787 ( กลอนบทแรก ณ โฟร์แฟน )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=1834 ( หวาน )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=1940 ( แด่น้องโฟร์...นิราศเนปาล )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=2101 ( ใครกันเอ่ย ? )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=2265 ( แด่ webmaster ครับ )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=2406 ( ตอนโฟร์ป่วย )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=2661 ( ฉลองเปิดเทอม )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=2822 ( จินตนาการ )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=2958 ( โฟร์เข้าครัว )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=3081 ( ความหมายของชื่อ ศกลรัตน์ )
http://www.fourfan.com/board/viewtopic.php?t=3324 ( ชลละออง ฟองกระเด็น กระเซ็นสาย )
" ความรับผิดชอบ "
มรสุม งานรุมเร้า เข้าประชิด
งานเกาะติด สนิทเหนียว ยากเบี้ยวหนี
รับผิดชอบ มอบสุดใจ ให้งานดี
ทำเต็มที่ ทุ่มชีวี นี้เพื่องาน
ถึงจุดหนึ่ง ซึ่งร่างกาย หมายอยากพัก
กรำงานหนัก ร่างกายทัก จักไม่ไหว
แต่งานนี่ มันจี้อยู่ รู้แก่ใจ
ฝืนทำไป ให้ลุล่วง หายห่วงกัน
พอนานวัน มันสะสม ระบมกาย
มิคาดหมาย กลายเจ็บไข้ ใจหดหู่
งานชะงัก ยาวพักหยุด สุดแรงสู้
จึงเริ่มรู้ ดูหยุดนึก คิดตรึกตรอง
ช่วงชีวิต ลิขิตคน ยลแสนสั้น
พร้อมหน้ากัน ฉันครอบครัว กลัวสั้นกว่า
อีกพ่อแม่ แก่เฒ่าลง คงไม่ช้า
รอเวลา แยกจากไกล ไปตามกรรม
สิ่งสำคัญ คืองานนั้น มันก็ใช่
ร่างกายไซร้ ใช่ยิ่งกว่า น่าคิดอยู่
อีกครอบครัว ถัวเวลา มาเคียงคู่
ค่อยเรียนรู้ ดูสมดุล อบอุ่นดี
อันตัวพี่ นี้ห่วงเจ้า เข้าจับจิต
เจ้าแอดมิท พี่คิดจน จิตหม่นหมอง
หวังน้องโฟร์ โรคาพ้น ดลคุ้มครอง
หวังให้น้อง ลองตรองดู ค่อยสู้งาน
๘ กรกฎาคม ๒๕๔๙